Aysu DURSUN/ANTALYA, (DHA) – Antalya’da 50 yılı aşkın bir süredir yorgancılık yapan İbrahim Yılmaz (69), giderek unutulmaya yüz tutan bu mesleği ayakta tutmak için mücadele ediyor. Ekonomik zorluklar, çırak bulma sıkıntısı ve hazır ürünlerin artışı, Yılmaz’ı mesleğin geleceği konusunda endişelendiren unsurlar arasında. Yılmaz, “Türkiye’nin herhangi bir yerine gideyim, sadece sanatımı icra ederek günlük ihtiyacımı karşılayabilirim. Ama değerini bilen kalmadı” şeklinde konuştu.
İbrahim Yılmaz, baba mesleği olan yorgancılığı sürdürme çabası içinde. 1971 yılında babasının yanında çırak olarak başladığı yorgancılık serüveni, yıllar içerisinde el işçiliğiyle yorgan dikme becerisini kazandırdı. Yılmaz, “Babamın her işine yardım ederek hem öğüt dinleyerek hem de uygulayarak 3-4 yıl içinde öğrendim” diyerek mesleğe olan tutkusunu dile getirdi. Ancak, günümüzdeki ekonomik sıkıntılar ve çırak yetiştirme zorluğu, mesleğin unutulma tehlikesiyle karşı karşıya kalmasına neden oluyor.
‘EL İŞÇİLİĞİ FİYATIMIZA YORGAN SATILIYOR’
Geleneksel olarak gelinler için özel olarak dikilen ipek yorganların artık tercih edilmediğini ifade eden Yılmaz, “Hayat pahalılığı nedeniyle ipek yorgan yaptıran neredeyse kalmadı. Oysa eskiden en az bir tane mutlaka yapılırdı. Şimdi düz yorgan yapılıyor çünkü nevresim içine giriyor ve daha ucuz” dedi.
Yılmaz, geçmişte el emeğiyle yapılan motifli ve kabartmalı yorganların artık ilgi görmediğini belirtti. “Sanatımızı yozlaştıran şey, ucuzluk. Vatandaş makine yorganına yöneliyor çünkü bizim el işçiliği fiyatımıza yorgan satılıyor” diyerek mesleğin karşılaştığı zorluklara dikkat çekti.
22 METREKAREDE ÇALIŞIYOR
1999 yılından bu yana aynı dükkanda faaliyet gösteren Yılmaz, “Aslında imalathane ve kabartma bölümü ayrı olmalı ama ekonomik koşullar nedeniyle hepsini 22 metrekarede yapıyoruz. İkinci bir yer tutmak mümkün değil” şeklinde konuştu. Son yıllarda yeniden yün yorgan diktirmeye talep olduğunu belirten Yılmaz, “Eski yorganlarını getirip içini yıkatıyorlar, yeniden diktiriyorlar. Bu hareketlilik özellikle yaz sonu ve sonbaharda artar. Kışa hazırlık başlar” ifadelerini kullandı.
Yorgancılığın hala geçerli bir meslek olduğunu vurgulayan Yılmaz, “Türkiye’nin herhangi bir yerine gideyim, sadece sanatımı icra ederek günlük ihtiyacımı karşılayabilirim. Ama değerini bilen kalmadı. Bu meslek altın bileziktir” dedi. Elle dikilen yorganların hala tercih edildiğini fakat fiyat farkı nedeniyle alınamadığını belirtti. Yılmaz, “Vatandaş makine istemiyor, el işi arıyor. Ama fiyat farkı yüzünden hazır yorgana yöneliyorlar” diye ekledi.
‘EN GENÇ YORGANCI 55 YAŞINDA’
Çırak bulmakta sıkıntı çektiklerini aktaran Yılmaz, “Şu an ne çırak ne kalfa var. Bu işi en genç yapan kişi bile 55 yaşında. Gençler kısa sürede öğrenilen daha basit işlere yöneliyor. Oysa yorgancılık bir zanaat ve sabır gerektiriyor” ifadelerini kullandı. İbrahim Yılmaz, mesleğin kaybolan zanaatlar listesine girdiğini hatırlatarak, “Vergi dairesinde kaydımız var ama başka hiçbir destek yok. Pamuk pahalı, işçilik pahalı ama çırak yine de bulunamıyor. Halk eğitim kursları artırılmalı, insanlar bu mesleği tanımalı” dedi. Yorgancılığın kadınlar için de bir meslek alanı olabileceğine dikkat çeken Yılmaz, “Kadınlar bunu ikinci iş olarak yapıyor. Oysa tek başına yapsalar asgari ücretin üzerinde kazanç sağlayabilirler” şeklinde konuştu. (DHA)
